Δροσοπηγή(Κάντσικο)

Η Δροσοπηγή ή Κάντσικο είναι ένα από τα μαστοροχώρια οι κάτοικοι του οποίου ξεχώρισαν κατά το παρελθόν σε ένα ιδιαίτερο κλάδο τεχνικής εξειδίκευσης, εκείνης του βαρελά, παράλληλα με την ενασχόληση στον κλάδο της γεωργίας, της κτηνοτροφίας και της αμπελοκαλλιέργειας. Σύμφωνα με την παράδοση το χωριό στα μέσα του 19ου αιώνα υπέστη μεγάλο πλήγμα καθώς στην διάρκεια ενός ναυαγίου πνίγηκαν 50 περίπου χωριανοί βαρελάδες. Την φροντίδα των οικογενειών τους ανέλαβαν άντρες που ήλθαν από άλλα μέρη της Ελλάδας και παντρεύτηκαν τις χήρες τους. Μετά το ναυάγιο κύριο χώρο αναφοράς των βαρελάδων θα αποτελέσει ο Τύρναβος της Θεσσαλίας στον οποίο θα μεταναστεύσουν το 1875 οι πρώτες οικογένειες και οι οποίες και θα αποτελέσουν τον προπομπό της ισχυρής Καντσιώτικης παροικίας στην περιοχή. Το 1903 σηματοδοτεί την απαρχή του μεταναστευτικού ρεύματος προς τις ΗΠΑ. Εκεί θα ιδρυθεί από τους αποδήμους η «Εκκλησιαστική Αδελφότητα Καντσίκου». Το 1911 ένα νέο μεταναστευτικό ρεύμα θα κινηθεί προς την Αφρική και συγκεκριμένα προς το Χαρτούμ του Σουδάν όπου οι Καντσιώτες θα εργαστούν στα έργα του σιδηροδρόμου. Σήμα κατατεθέν του χωριού είναι το πέτρινο γεφύρι στο Σαραντάπορο, θεμελιωμένο το 1747 σύμφωνα με την ανάγλυφη επιγραφή μιας εντοιχισμένης πλάκας.